Nie tylko na Podkarpaciu gminy próbują bezprawnie pobierać opłaty od właścicieli psów, którzy odbierają swoje zwierzęta, wyłapane w ramach zadania własnego gminy. 4 lipca 2016 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wydał postanowienie (III SA/Kr 760/16) w sprawie skargi właścicielki psa cane corso, którą gmina wezwała do zapłaty kwoty 1599 zł z tytułu zwrotu kosztów poniesionych prze gminę, a związanych z odłowieniem psa w dniu 1 stycznia 2016 r. i skierowaniem go do schroniska.

 

Właścicielka psa wezwała gminę do wskazania sposobu wyliczenia kosztów i podstawy prawnej. Burmistrz odpowiedział, że do tego wezwania nie mają zastosowania przepisy ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

 

W skardze do WSA właścicielka zarzuca wezwaniu, że uchwały, obowiązujące w momencie wyłapania, nie dawały podstawy do wystawienia wezwania.

 

Sąd skargę odrzucił, gdyż wezwania do zapłaty nie spełniające przesłanej z art. 3 ppsa, nie należą do kognicji sądów administracyjnych.

 

Wyrok nie przesądza, która ze stron miała rację. Stwierdza jedynie, że sąd administracyjny nie może się w tej sprawie wypowiedzieć.

 

W uzasadnieniu zostało jednak zawarte ciekawe stwierdzenie:

 

"Żaden z ww. przesłanek objętych art. 3 P.p.s.a., ani też z żadnego przepisu szczególnego nie wynika uprawnienie dla organu samorządu do wydawania wezwań do zapłaty za czynności poniesione w związku z odłowieniem psa, jego transportem oraz opieka w schronisku w formie czynności lub aktu z zakresu prawa publicznego (w tym prawa administracyjnego)."

 

Nie istnieją więc przesłanki wynikające z prawa administracyjnego, karnego, czy konstytucyjnego, które dawałyby podstawy do wystawiania wezwań do właścicieli odbierających swoje zwierzęta ze schroniska.

 

Czy natomiast istnieją podstawy ku temu wynikające z prawa cywilnego?

 

Wysoko wątpliwe.