Zapewnienie opieki weterynaryjnej zwierzętom biorącym udział w zdarzeniach drogowych należy do działań, które powinny być uregulowana w programach opieki nad zwierzętami bezdomnymi. Znowu: orzecznictwo jest podzielone, czy dotyczy to zwierząt bezdomnych czy też wszystkich (włączając dzikie) - II SA/Op 253/15 vs II SA/Gl 740/15.
EDIT: Najnowszy wyrok NSA zdaje się to rozstrzygać!
Tam, gdzie możliwe są interpretacje i przerzucanie się odpowiedzialnością pomiędzy urzędnikami, cierpią zwierzęta. Czy jednak to gminy powinny być odpowiedzialne za zwierzęta dzikie?
Zapraszamy do zapoznania się z ciekawym artykułem, który dotyczy właśnie kwestii opieki nad zwierzętami dzikimi, głównie biorącymi udział w zdarzeniach drogowych.
Uwagi do propozycji stanowiska NIK
w zakresie możliwości podjęcia przez gminę uchwały
o dofinansowaniu sterylizacji psów i kotów
posiadających właścicieli
[...]
NIK przyjmując, że samorząd może swobodnie tworzyć prawo, niezależnie od delegacji ustawowej, promuje bezprawie. Stanowisko NIK w tej sprawie jest od miesięcy niezrozumiałe, natomiast nawoływanie samorządów do przyjmowania niezgodnych z prawem uchwał jest karygodne i stawia pod znakiem zapytania kompetencje tego organu jako organu kontroli.
| Opis | ||
 |
nik-propozycja-stanowiska-dopuszczalnosc-sterylizacji-psow-i-kotow-ktore-posiadaja-wlascicieli.pdf | pobierz |
Zapraszam do podpisania petycji Humane Society International w sprawie Festiwalu Yulin, podczas którego dochodzi do zabijania setek psów na mięso. Traktowane są i zabijane w okrutny sposób.
Dzięki naciskom organizacji ochrony zwierząt nastąpił przełom w sprawie innego festiwalu, gdzie składano ofiary ze zwierząt (Gadhimai) - miejmy nadzieję, że i w tym przypadku apele odniosą skutek.
Nie wszędzie na świecie stosuje się wobec psów bezpańskich model przyjęty w Polsce, czyli: złapać i zamknąć. W niektórych częściach globu próbuje się kontrolować populację psów bezpańskich, pozostawiając je w miejscu ich bytowania - na podobnej zasadzie jak styl opieki nad kotami wolno żyjącymi.
Uchwały przyjmujące regulamin w sprawie utrzymania czystości i porządku w gminie miewają przepisy, które wykraczają poza to, co wolno gminom w nich regulować. Tak jest nie tylko w przypadku obowiązkowego kagańca, ale również w przypadku regulacji, które zabraniają wstępu zwierzętom na tereny publiczne, takie jak np. trawniki, parki, placy zabaw.
Mimo że sądy orzekają na ten temat już od kilku lat, to warto o tym przypominać, gdyż tabliczki "zakaz wyprowadzania psów" magicznie same z siebie nie znikną, jak również regulacje ujęte w uchwałach.
Przykładowe orzeczenie (IV SA/Po 824/15):
"Rada Gminy nie była również upoważniona do wprowadzania w § 16 ust. 5 lit. b i lit. c oraz ust. 8 pkt 2 lit. b i lit. c Regulaminu zakazu wpuszczania psów i innych zwierząt do piaskownic i na place zabaw dla dzieci, na tereny placów gier i zabaw, kąpielisk oraz na tereny objęte zakazem, na podstawie odrębnych uchwał rady gminy oraz zakazu wprowadzania psów i innych zwierząt m.in. do sklepów, zakładów produkcji spożywczej, aptek, szpitali, obiektów użyteczności publicznej oraz innych obiektów, w których administracje wprowadziły ten zakaz, z wyjątkiem psów-przewodników osób niewidomych. Zwrócić należy uwagę, że ustawodawca nie upoważnił rady gminy do sformułowania zakazu wprowadzania zwierząt na określone tereny, lecz do ustalenia sposobu postępowania ze zwierzętami domowymi w taki sposób, by ich pobyt na terenie przeznaczonym do wspólnego użytku nie był uciążliwy oraz nie zagrażał przebywającym tam osobom. Przepis art. 4 ust. 2 pkt 6 u.c.p.g. nie dawał radzie gminy kompetencji do określenia całkowitego zakazu wpuszczania lub wprowadzania zwierząt domowych do określonych miejsc. Istotą regulacji w tym zakresie winno być bowiem określenie obowiązków osób utrzymujących zwierzęta w taki sposób, by zapewnić ochronę przed zagrożeniami lub uciążliwościami dla ludzi, nie zaś wprowadzenie całkowitego zakazu
"wstępu" zwierząt do określonych miejsc, zwłaszcza stanowiących własność lub pozostających w zarządzie osób lub jednostek organizacyjnych innych, niż gminne (por. wyroki WSA: z 27.11.2013 r. IV SA/Po 789/13; z 27.11.2014 r., IV SA/Po 646/14; z 07.10.2015 r., IV SA/Po 576/15 – CBOSA).
